ارائه الگویی برای اندازه گیری ارزش پولی سرمایه انسانی و برآورد آن در کشور ایران

سرمایه انسانی در رشد و توسعه اقتصادی نقشی اساسی و مهم دارد، اما به­دلیل نبود آمار دقیق و مشکل بودن محاسبه آن معمولاً از متغیرهای جایگزین نظیر نرخ ثبت نام در مقاطع مختلف، متوسط سالهای تحصیل نیروی کار و..... استفاده می­شود که همگی نیز فقط بخشی از سرمایه انسانی را پوشش می­دهند. هدف این پژوهش برآورد ارزش پولی سرمایه انسانی در کشور ایران بود که می­تواند بیشترین حجم سرمایه­انسانی را شامل شود. بنابراین، چند رویکرد و روش برآورد پولی سرمایه انسانی بررسی و با توجه به محدودیتهای موجود از روش مبتنی بر درآمد استفاده شد. در این روش چند متغیر مهم مانند نرخ تنزیل، قیمت سایه، نرخ ارز و متوسط دستمزد محاسبه و برآورد شد. همچنین منابع داده­ای برای متغیرهای کلیدی نیز ارائه شد. نتایج به­دست آمده از محاسبات نشان­دهنده رشد سالانه 2/5 درصدی ارزش پولی سرمایه انسانی طی سالهای 1339 تا 1389 بود. همچنین مشکلات موجود نظیر محاسبه نرخ ارز نیز بررسی شد.